ΚΕΙΜΕΝΑ

ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΟΠΛΑ
Η "ειδική αποστολή" της εθνικής αντίστασης στο δεύτερο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό πόλεμο και η συμβολή της στη βιβλική καταστροφή που εν ψυχρώ προετοιμάζουν οι δήμιοι που κυβερνούν τους λαούς
εκδόσεις Διεθνής Βιβλιοθήκη

Α. Στίνας: μια ζωή κάτω από τη σημαία της συκοφαντίας

μια κριτική του βιβλίου από σταλινική άποψη, όπως αυτή δημοσιεύτηκε στο AthensIMC από τον/την Μελιγαλά

Μια αναφορά στο βιβλίο του Α. Στίνα "ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΟΠΛΑ" για να ξεμπερδεύουμε επιτέλους με τον οχετό του ψέματος και της συκοφαντίας.
Παρακάτω στα εισαγωγικά είναι αποσπάσματα απ' το βιβλίο μαζί με σχολιασμό.

ΓΕΝΙΚΑ

Το βιβλίο ξεκινάει λίγο πολύ ως εξής:

"Σήμερα όλοι όσοι δεν θέλουν να κοροϊδεύουν τον εαυτό τους, τους άλλους και την ιστορία, ξέρουν ότι η "εθνική αντίσταση" σε τίποτε δεν συνετέλεσε ούτε στην απελευθέρωση της χώρας ούτε στην τελική νίκη των συμμάχων ούτε και μπόρεσε να επηρεάσει το ηθικό και την πολεμική ικανότητα του στρατού κατοχής."
"Η άλλη, αρκετά όπως λένε σημαντική συμβολή της "Εθνικής Αντίστασης" στο συμμαχικό αγώνα είναι το ότι: με την πολεμική της δράση η "Εθνική Αντίσταση" ανάγκασε τη Γερμανία να διατηρεί στη χώρα περισσότερο στρατό, από όσο απαιτούσαν οι ανάγκες της κατοχής. Αυτόν τον παραπανίσιο στρατό, εάν δεν υπήρχε η "Εθνική Αντίσταση" θα τον έστελναν στα πολεμικά μέτωπα."

Πώς αντικρούεται αυτό;

"Αλλά, σημειώνει ο ίδιος ο στρατιωτικός αρχηγός του ΕΛΑΣ, αυτό δεν θα επηρέαζε και δεν θα άλλαζε την κατάσταση και το τελικό αποτέλεσμα του πολέμου."

Φυσικά ο Σαράφης, στον οποίον αναφέρεται ο Στίνας, δε λέει πουθενά τίποτα τέτοιο, γι' αυτό και δεν υπάρχει καμιά παραπομπή.

"Και κανένας αντάρτης να μην υπήρχε και τίποτε από τη φρίκη που ζήσαμε να μην γινόταν, πάλι τα γερμανικά στρατεύματα θα αποχωρούσαν από τη χώρα, όπως αποχώρησαν από παντού μετά την κατάρρευση της Χιτλερικής Γερμανίας."

Και η κατάρρευση της χιτλερικής γερμανίας πώς ακριβώς επιτεύχθηκε; Δεν έπαιξαν τεράστιο ρόλο σ' αυτήν τα αντάρτικα κινήματα στα μετόπισθεν; Κατά τον Στίνα μάλλον όχι.

"…η Εθνική Αντίσταση δεν έγινε για εκείνο που διακήρυσσε, για την "απελευθέρωση" της χώρας κ.λπ. Άλλη ήταν η αποστολή της. Και σ' αυτή την αποστολή είχε πλήρη επιτυχία. Μπόρεσε να προφυλάξει το "Συμμαχικό ιμπεριαλισμό" από έναν κίνδυνο που ήταν γι' αυτόν απείρως σοβαρότερος από τον γερμανικό ιμπεριαλισμό."

Το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, λοιπόν, σύμφωνα με τον Στίνα, είχε σαν συνειδητό και μοναδικό σκοπό του την… αποτροπή της επανάστασης. Πού το στηρίζει αυτό; Πουθενά.

"Από την πρώτη μέρα της εισβολής γίνεται φανερό εκείνο που ήταν από πολύ πριν γνωστό: ότι κάθε αντίσταση στον εισβολέα ήταν μάταιη." !!!!

Την άποψη περί ματαιτότητας της αντίστασης την έχουμε ξανακούσει, αλλά από ολοσδιόλου διαφορετικές πηγές. Πρώτα απ' τα προπαγανδιστικά διαγγέλματα του Χίτλερ όταν καταλάμβανε τη χώρα, και δεύτερο από το αστικό στρατόπεδο που κοιτούσε έτσι να δικαιολογήσει την απραξία και συμβιβασμό του ενάντια στον κατακτητή. Η "ματαιότητα της αντίστασης" παρουσιάζει τον γερμανικό στρατό, και συνεπαγομένως και γενικότερα τον ιμπεριαλισμό ανίκητο!

"Ο Βασιλιάς, η οικογένεια του, οι υπουργοί, οι ανώτεροι δημόσιοι υπάλληλοι και πολλοί άλλοι μπαίνουν στα αεροπλάνα και στα καράβια και εγκαταλείπουν τη χώρα, δίνοντας όμως εντολή στο στρατό να υπερασπίσει μέχρι τελευταίας ρανίδος του αίματος του το πάτριον έδαφος."

Προφανώς ο Στίνας προσπαθεί (απεγνωσμένα) να βρει ομοιότητες στο αστικό στρατόπεδο και στο ΕΑΜ, λέγοντας ότι και οι πρώτοι και οι δεύτεροι ήθελαν τον πόλεμο (γενικά κι αόριστα) και επομένως και το… αιματοκύλισμα του τόπου. Φυσικά το ότι σύσσωμος ο αστικός πολιτικός κόσμος το έσκασε αφήνοντας τον ελληνικό λαό στη μοίρα του, ενώ δεν μοίρασε έστω μισό όπλο στο λαό για να οργανώσει την αντίστασή του.

"Η άμεση συνέχεια και συνέπεια της κατοχής ήταν οι χιλιάδες νεκροί από την πείνα και το κρύο, το χειμώνα του 1941-1942. Την κύρια ευθύνη γι' αυτό έχει η Αστυνομία και οι έμποροι τροφίμων."

Και προφανώς καθόλου ο κατακτητής! Στα πλαίσια του… διεθνισμού βεβαίως.

"Τα μέλη του ΚΚΕ, δέχονται τη γερμανική κατοχή με χαρά και αγαλλίαση." !!!

Γι' αυτό και απ' την πρώτη στιγμή, και ήδη απ' την ιταλική επίθεση διακήρυξαν την αντίσταση με κάθε μέσο στον κατακτητή. Για να το στηρίξει αυτό λέει:

"Τον Ιούνιο του 1941, ο Χίτλερ αφού με τη βοήθεια του Στάλιν έθεσε υπό τον έλεγχό του ολόκληρη την Ευρώπη, εξαπολύει τις στρατιές του εναντίον του χτεσινού συνεταίρου του. Τότε, στις 28 Σεπτεμβρίου, έξι μήνες δηλαδή μετά την κατοχή, ιδρύεται με πρωτοβουλία του ΚΚΕ το ΕΑΜ και καλεί το λαό σε αγώνα για το "Διώξιμο τον κατακτητή, μέχρι να μη μείνει κανένας Γερμανός, Ιταλός, Βούλγαρος, στο έδαφος της πατρίδας".

Οι μέχρι τότε κινήσεις του ΚΚΕ για αντίσταση στον κατακτητή, όπως η ίδρυση του Εργατικού ΕΑΜ και τα προπαρασκευαστικά καλέσματα για αντίσταση προς όλες τις πολιτικές δυνάμεις αποσιωπούνται σκόπιμα, ώστε να αποδειχτεί η ορθότητα του ισχυρισμού του. Όπως επίσης και το κάλεσμα για αντίσταση ήδη απ' την εισβολή της Ιταλίας.

"Το Γενάρη του 1942 η 9η Ολομέλεια του ΚΚΕ αποφασίζει να "προωθήσει τον αγώνα σε ανώτερες μορφές πάλης, στον ένοπλο αγώνα". Ο πόλεμος που είχε σταματήσει με τη συνθηκολόγηση, επανέρχεται στη χώρα, πιο φονικός, πιο καταστρεπτικός, πιο κτηνώδης και πιο ηλίθιος."

Όταν λοιπόν το ΚΚΕ αποφασίζει την έναρξη του ένοπλου αγώνα, ο Στίνας που πριν το κατηγορούσε για το αντίθετο, τώρα το κατηγορεί ότι με την πράξη του αυτή… επαναφέρει τον πόλεμο στην Ελλάδα, ο οποίος "ευτυχώς" είχε σταματήσει με τη συνθηκολόγηση! Πρόκειται για απίστευτη ανοιχτή και ξεδιάντροπη διακήρυξη του "ρεαλισμού" της υποταγής, στα πλαίσια ενός κούφιου πασιφισμού και ανθρωπισμού. Δεν πρέπει να αντισταθούμε γιατί έτσι… ξαναφέρνουμε τον πόλεμο! Παρακάτω λέει:

"Στο διάγγελμα του ΕΑΜ τον Οκτώβρη του 1941 διαβάζουμε ανάμεσα σε πολλά άλλα: "Από τις 24 Απριλίου η χώρα μας, ο ένδοξος και ηρωικός λαός μας ζουν σκλάβοι.Βιάζουν τις γυναίκες μας και τα κορίτσια μας... η φυλή μας απειλείται με εξόντωση...". Αυτά τα ανακάλυψαν υστέρα από έξη μήνες από την κατοχή. Ξέρουμε ότι όλα αυτά ήταν ψέματα."
!!!!!!!!!! Και συνεχίζει:
"Οι Γερμανοί ούτε τις "γυναίκες μας και τα κορίτσια μας βίασαν", ούτε την "εξόντωση της φυλής μας απειλούσαν". Κατέλαβαν την Ελλάδα για να μην χρησιμοποιηθεί από τους Άγγλους, όταν μάλιστα ήδη προετοίμαζαν την εισβολή στη Ρωσία."

Λες και το πρώτο δεν αποτελεί αποτέλεσμα του δεύτερου! Τα εγγλήματα των ναζί στην Ελλάδα αθωώνονται από την πίσω πόρτα.

ΓΙΑ ΤΟ ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ

Για την έναρξη του αντάρτικου αναφέρει:

"Τότε οι μικρές ομάδες και τα κηρύγματα τους γινόταν δεκτά από τον πληθυσμό με δυσφορία, φόβο και αγανάκτηση."

Προφανής η διαστρέβλωση της πραγματικότητας, μιας και ο αγροτικός πληθυσμός αγγάλιασε απ' την πρώτη στιγμή το αντάρτικο, πράγμα που εξηγεί και τη σταδιακή γιγάντωσή του. Στη συνέχεια λέει για την ανάπτυξη του αγώνα:

"Ο ΕΛΑΣ είναι τώρα στρατός με χιλιάδες οπλίτες και αξιωματικούς. Στρατός με αυστηρά μιλιταριστική δομή: Ιεραρχία, πειθαρχία, σεβασμό στους ανωτέρους, χαιρετισμοί, ποινές, στρατοδικεία, ομοιομορφία στις στολές κ.τλ. Ο στρατός είναι οργανωμένος όπως όλοι οι σύγχρονοι στρατοί σε τάγματα, συντάγματα, ταξιαρχίες, μεραρχίες, ομάδες μεραρχιών, επιτελεία, στρατηγεία, κ.λπ."

Λες και ένας επαναστατικός στρατός πρέπει να είναι οργανωμένος χωρίς ιεραρχία! Λες και τις πάνοπλες χιτλερικές ορδές θα τις αντιμετωπίσουμε με… λουλούδια. Κατά τα άλλα ο Στίνας παρουσιάζεται ως υπερασπιστής του Λένιν και των μπολσεβίκων.

"Αλλά οι "πολεμικές επιχειρήσεις" για το "διώξιμο του κατακτητή" εκτελούνται από μικρές ομάδες και περιορίζονται σε δολοφονίες μεμονωμένων στρατιωτών ή αξιωματικών, σε παγίδες και ενέδρες εναντίον περιπόλων ή μικρών στρατιωτικών μονάδων και σε μερικά σαμποτάζ σε αφύλακτες σιδηροδρομικές γραμμές. Είναι γνωστό ότι οι αρχές κατοχής απαντούσαν σε κάθε μια από αυτές τις "επιχειρήσεις" με άγρια αντίποινα. Θύματα ήταν ο άμαχος πληθυσμός και οι κρατούμενοι στις φυλακές και στα στρατόπεδα και όχι εκείνοι που τα προκαλούσαν. Ο απολογισμός ήταν τρομακτικός σε βάρος του πληθυσμού, σε θύματα, καταστροφές χωριών κ.λπ. Για έναν γερμανό στρατιώτη, οι Γερμανοί σκότωναν 10 Έλληνες, για έναν αξιωματικό 100 και για συνταγματάρχες και στρατηγούς πάνω από 1000. Ίσως το ΕΑΜ, στον υπολογισμό των θυμάτων να λογάριαζε μόνον εκείνους που προκάλεσαν τα αντίποινα και όχι εκείνους που τα υποστήκαν, τον άμαχο πληθυσμό και τους ομήρους. Βέβαια, τα δικά τους θύματα ήταν πολύ λίγα ή ανύπαρκτα. Ύστερα από κάθε "πολεμική επιχείρηση", αυτοί έφευγαν στα βουνά και τον ηρωισμό τους τον πλήρωναν άλλοι." !!!!!

Εδώ έχουμε καθαρή αναπαραγωγή της μοναρχοφασιστικής προπαγάνδας, ότι για τις εκτελέσεις των ελλήνων πατριωτών ευθύνονταν… οι αντιστασιακές πράξεις του ΕΑΜ. Ακόμα ένα κήρυγμα υποταγής και ταυτόχρονα προσπάθεια δικαιολόγησης των αδικαιολόγητων. Στη συνέχεια.

"Οι "πολεμικές επιχειρήσεις" θα εξακολουθήσουν να εκτελούνται από μικρές ομάδες και την εποχή που ο ΕΛΑΣ είχε οργανωθεί σε συντάγματα, μεραρχίες, κ.λπ. Εάν παίρναμε στα σοβαρά όσα είχε διακηρύξει το ΕΑΜ στην ιδρυτική του πράξη και σ' όλα τα μεταγενέστερα κείμενα του, έπρεπε να περιμένουμε ότι ο στρατός αυτός συγκροτήθηκε για να "απελευθερώσει" τη χώρα, πράγμα που δεν μπορούσε να γίνει παρά με μια νικηφόρα σύγκρουση με το στρατό κατοχής. Ξέρουμε ότι αυτό δεν έγινε, ούτε μπορούσε να γίνει."

Πέρα από την επανάληψη περί αδύνατου σύγκρουσης με τον κατακτητή, εδώ πρόκειται για ξαναγράψιμο της ιστορίας! Οι δεκάδες τακτικές μάχες που έδωσε ο ΕΛΑΣ με τους γερμανοϊταλούς δεν συνέβησαν ποτέ. Ενδεικτικά θα αναφέρω τις μάχες της Οξύνειας (120 γερμανοϊταλοί νεκροί), στο Λεόντιο (όπου διαλύθηκε ένα ολόκληρο ιταλικό τάγμα) στο στρογγυλόκαμπο (80 νεκροί) Αράχωβα-Παρνασίδα (συνολικά 280 νεκροί) στα Βούρλα (165 νεκροί) κτλ κτλ. Συνολικά σύμφωνα με εκτιμήσεις ο ΕΛΑΣ προξένησε στους κατακτητές απώλειες 30.000 ανδρών! Λίγο δύσκολο να έγινε αυτό με "μεμονωμένες εκτελέσεις"!

"Την αδυναμία του ΕΛΑΣ να αναμετρηθεί με το στρατό κατοχής την είδαμε στις μεγάλες εκκαθαριστικές επιχειρήσεις των Γερμανών το φθινόπωρο του 1943 και 1944. Οι Γερμανοί αναμφισβήτητα ήξεραν και πόσοι αντάρτες είναι και πού είναι. Όσο αυτοί βρίσκονταν στα βουνά, γιορτάζοντας ή κάνοντας παρελάσεις στην "Ελεύθερη Ελλάδα", οι Γερμανοί τους άφηναν ανενόχλητους. Στις επιθέσεις τους εναντίον στρατιωτικών ή μικρών ομάδων, απαντούσαν με φοβερά αντίποινα. Δεν τους άφηναν βέβαια ανενόχλητους στην "Ελεύθερη Ελλάδα" από φιλελληνισμό αλλά γιατί δεν το επέβαλαν γενικότερες ανάγκες του πολέμου. Όταν όμως με τη συνθηκολόγηση των Ιταλών, ο έλεγχος που ασκούσαν αυτοί σε βασικές οδικές αρτηρίες πέρασε στον ΕΛΑΣ, τότε αποφασίζονται και εκτελούνται μεγάλες εκκαθαριστικές επιχειρήσεις από τους Γερμανούς, το φθινόπωρο του 1943 και κατόπιν του 1944. Και σ' αυτές τις επιχειρήσεις ο ΕΛΑΣ διασκορπίζεται, διαλύεται, υποχωρεί από βουνοκορφή σε βουνοκορφή. Όσοι έγραψαν, γι' αυτές, δεν έχουν άλλο από το να παρουσιάζουν σαν κατόρθωμα ότι οι Γερμανοί δεν πέτυχαν να διαλύσουν τον ΕΛΑΣ. Αλλά ο αντικειμενικός σκοπός των Γερμανών, ήταν να εξασφαλίσουν τον έλεγχο στις οδικές αρτηρίες που τους ενδιέφεραν. Κι αυτό το κάνανε."

Δεν γνωρίζω πώς ακριβώς οι γερμανοί ήξεραν "αναμφισβήτητα" πόσοι αντάρτες βρίσκονταν και που και ούτε μπαίνει στον κόπο ο Στίνας να μας το εξηγήσει. Χρειάζεται όμως πραγματικά μεγάλο θράσος για να ειρωνεύεται την εαμική αντίσταση απέναντι στον πάνοπλο κατακτητή κάποιος ο οποίος δεν έκανε τίποτα εναντίον του. Όσο για τον "περίπατο" που μας παρουσιάζει ότι έκαναν οι γερμανοί στα βουνά, στις συγκρούσεις κατά τη διάρκεια των εκκαθαριστικών επιχειρήσεων των γερμανών οι τελευταίοι είχαν εκατοντάδες απώλειες. Αναφέρω ενδεικτικά: Στη Γραμβια-άμφισα οι γερμανοϊταλοί είχαν απώλειες 80 νεκρούς, στη Παυλιανή 80, στο Πόποβο 40, στα στενά Πόρτας-Μουζακίου 600 νεκρούς και τραυματίες, Δερβενοχώρια συνολικά πάνω από 200 νεκροί κτλ. Όσο για τον έλεγχο των οδικών αρτηριών, μόνο έτσι δεν ήταν τα πράγματα καθώς ο ΕΛΑΣ ανατίναξε δεκάδες τρένα, γέφυρες και άλλα μέσα συγκοινωνίας. Συνολικά κατέστρεψε 85 ατμομηχανές, 37 μεγάλες γέφυρες, 1000 βαγόνια και 1000 αυτοκίνητα!

Ας δούμε πως απαντάει στο ερώτημα που θέτει ο ίδιος "Τι τον χρειαζόταν αυτόν τον στρατό η "αριστερή εθνική αντίσταση"; Για να διώξει τους Γερμανούς; Για την "απελευθέρωση της χώρας" με μια πολεμική αναμέτρηση με τα στρατεύματα κατοχής;" Και απαντάει:

"Ασφαλώς όχι. Ούτε τους πέρασε από το μυαλό τέτοιο πράγμα. Η "πολεμική" δραστηριότητα του ΕΛΑΣ εναντίον του στρατού κατοχής (δολοφονίες αξιωματικών και στρατιωτών, παγίδες σε περιπόλους και μικρές μονάδες) μπορούσε να γίνει, όπως και γινόταν από μικρές ομάδες. Το ίδιο ισχύει και για τον Ζέρβα. Τι τον ήθελε το στρατό του; Και τότε ήξεραν και σήμερα ξέρει όλος ο κόσμος". … "Ο σκοπός του ΚΚΕ ήταν να καταλάβει την εξουσία όταν θα έφευγαν οι Γερμανοί." "Το ΕΑΜ έπρεπε οπωσδήποτε να μονοπωλήσει την "Εθνική Αντίσταση". Αυτό ήταν και είναι αρχή για το σταλινισμό. Ένα είναι το κόμμα της εργατικής τάξης: το ΚΚΕ. Μια είναι η "Εθνική Αντίσταση"; το ΕΑΜ. Όλοι οι άλλοι είναι πράκτορες και προδότες. Δεν υπάρχει στη χώρα άλλη πατριωτική οργάνωση εκτός από το ΕΑΜ. Όλες οι άλλες αντάρτικες ομάδες οι κλαρίτες, οι κλέφτες, οι φυγόδικοι που έχουν βγει στα βουνά, έπρεπε ή να διαλυθούν και να προσχωρήσουν στον ΕΛΑΣ σαν άτομα ή να συντρίβουν, δηλαδή να σφαγούν."

Αφού, λοιπόν, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το ΕΑΜ δεν έκανε αντίσταση κατά των κατακτητών, παρά μεμονωμένες δολοφονίες (πράγμα που φυσικά αναιρείται απ' τα γεγονότα) καταλήγει στο "προφανές" συμπέρασμα ότι το ΕΑΜ ήθελε τον στρατό του για να καταλάβει την εξουσία μόλις φύγουν οι γερμανοί. Ούτε εδώ έχουμε καμιά πρωτοτυπία, καθώς αυτό ακριβώς υποστήριζε η μοναρχοφασιστική παράταξη και το μετεμφυλιακό ελληνικό κράτος. Φυσικά το ΕΑΜ ήθελε την ολοκληρωτική του επικράτηση και την εξόντωση των πολιτικών του αντιπάλων, αντιστρέφοντας την πραγματικότητα ότι το ΕΑΜ ήταν που πρότεινε στις άλλες οργανώσεις να δημιουργήσουν κοινό εθνικοαπελευθερωτικό στρατό και αυτές αρνήθηκαν.

Και φυσικά δεν λείπει και ο "ξένος δάκτυλος", καθώς "Για λογαριασμό της Ρωσίας και δικό του δούλευε εδώ το ΚΚΕ με το ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ, ΠΟΛΙΤΟΦΥΛΑΚΗ, ΟΠΛΑ."! Παρακάτω, μέσα στην αντιεαμική του ζάλη, φτάνει μέχρι και στη δικαιολόγηση και εξαγνισμό των δεξιών αντιστασιακών ομάδων! Για την ΕΚΚΑ και τον Ψαρρό αναφέρει:

"Ενώ διαπραγματεύονται με τον Ψαρρό, γίνεται αιφνιδιαστική επίθεση στο σώμα του και όσοι από τους άνδρες του δεν μπόρεσαν να σωθούν με τη φυγή, σφαγιάσθηκαν."

Εδώ η διαστρέβλωση γίνεται εξοργιστική. Οι δολοφονίες ΕΛΑΣιτών από ακραίους άνδρες του Ψαρρού δεν συνέβησαν ποτέ. Οι προειδοποιήσεις του ΕΑΜ να σταματήσουν και η αγνόησή τους από τον Ψαρρό επίσης. Αυτά ήταν "διαπραγματεύσεις". Όσο για τους "σφαγιασμούς" που ανακαλύπτονται κι εδώ, ως γνωστόν περισσότεροι άνδρες της ΕΚΚΑ, όταν αυτή διαλύθηκε, πέρασαν στο ΕΑΜ.

ΚΑΤΑΚΑΫΜΕΝΕ ΛΕΝΙΝ!

Τώρα όσον αφορά την επίκληση στον Λένιν. Αναφέρει:

"Ο Λένιν, τις απόψεις του οποίου επικαλούνται για τον δήθεν εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του ΕΑΜ, έγραφε γι' αυτό το ζήτημα, για τα καθήκοντα των επαναστατών μέσα στις κατεχόμενες χώρες, στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο:
"Το να αναγνωρίζεις την "άμυνα της πατρίδας" είναι από την άποψη τον προλεταριάτου σαν να δικαιολογείς τον πόλεμο, σαν να αναγνωρίζεις τη νομιμότητα του. Και καθώς ο πόλεμος, τόσο κάτω από τη δημοκρατία όσο και κάτω από τη μοναρχία, είτε τα εχθρικά στρατεύματα βρίσκονται στο έδαφος μας είτε σε ξένο έδαφος, παραμένει ιμπεριαλιστικός, το να αναγνωρίζεις την άμυνα της πατρίδας, είναι σαν να υποστηρίζεις την ιμπεριαλιστική και ληστρική αστική τάξη, είναι σαν να προδίδεις ολόκληρο το σοσιαλισμό."

Όντως, αυτά υποστήριζε ο Λένιν. Αναφερόμενος, όμως, στα ιμπεριαλιστικά κράτη! Γι' αυτό λέει ότι "το να αναγνωρίζεις την άμυνα της πατρίδας, είναι σαν να υποστηρίζεις την ιμπεριαλιστική και ληστρική αστική τάξη", εκτός και αν η ελληνική αστική τάξη ήταν ιμπεριαλιστική και δεν το πήραμε χαμπάρι. Γι' αυτό και στα παραδείγματα που αναφέρει παρακάτω χρησιμοποιεί μόνο ιμπεριαλιστικά κράτη: "Ο Γάλλος, ο Γερμανός, ο Ιταλός που λέει "ο σοσιαλισμό…" κτλ .Όπως παρακάτω και ο Λίμπκνεχτ: "Αν, λόγου χάριν, οι γερμανοί σοσιαλιστές πολεμούσαν την αγγλική κυβέρνηση και οι Άγγλοι τη γερμανική, αυτό θα ήταν κωμωδία και κάτι χειρότερο"

Αντίθετα, για τις εξαρτημένες χώρες λέει, ξεκαθαρίζοντας τη στάση του απέναντι στους διαστρεβλωτές ταχυδακτυλουργούς "μαρξιστές":

"Οι πόλεμοι είναι συνέχιση της πολιτικής, γι' αυτό, μια και διεξάγεται πάλη υπέρ της δημοκρατίας, είναι δυνατός και ο πόλεμος υπέρ της δημοκρατίας -η αυτοδιάθεση των εθνών είναι μόνο μια από τις δημοκρατικές διεκδικήσεις που κατ' αρχή δεν διαφέρει καθόλου από τις άλλες. Η "παγκόσμια κυριαρχία", είναι, με λίγα λόγια, το περιεχόμενο της ιμπεριαλιστικής πολιτικής, που συνέχισή της είναι ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος. Το να αρνείται κανείς την "υπεράσπιση της πατρίδας", δηλαδή τη συμμετοχή σε δημοκρατικό πόλεμο, είναι παραλογισμός που δεν έχει τίποτα το κοινό με το μαρξισμό. Το να εξωραΐζει κανείς τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, εφαρμόζοντας σ' αυτόν την έννοια της "υπεράσπισης της πατρίδας", δηλαδή παρουσιάζοντάς τον για δημοκρατικό, σημαίνει ότι εξαπατά τους εργάτες, ότι περνά με το μέρος της αντιδραστικής αστικής τάξης". Λένιν: "Σχετικά με τη Γελοιογραφία του Μαρξισμού και τον "Ιμπεριαλιστικό Οικονομισμό"" Γράφτηκε Αύγουστο-Οκτώβρη του 1916 Εκδόσεις ΠΡΟΓΚΡΕΣ, σελ. 13
ΚΑΙ
"Από μαρξιστική άποψη, όμως, τέτοιοι γενικοί και αφηρημένοι ορισμοί, όπως ο "μη πατριωτισμός", δεν έχουν καμιά απολύτως αξία. Η πατρίδα, το έθνος, είναι ιστορικές κατηγορίες. Αν σε καιρό πολέμου πρόκειται για την υπεράσπιση της δημοκρατίας ή για αγώνα ενάντια στο ζυγό που καταπιέζει ένα έθνος, εγώ δεν είμαι καθόλου ενάντια σ' ένα τέτοιο πόλεμο και δεν φοβάμαι τις λέξεις "υπεράσπιση της πατρίδας" όταν αναφέρονται σ' ένα τέτοιου είδους πόλεμο ή εξέγερση. Οι σοσιαλιστές τάσσονται πάντοτε με το μέρος των καταπιεζόμενων και συνεπώς δεν μπορούν να είναι αντίπαλοι των πολέμων που έχουν σκοπό τη δημοκρατική ή σοσιαλιστική πάλη ενάντια στην καταπίεση". Λένιν : "Γράμμα προς τον Μπορίς Σουβάριν" Γράφτηκε το Δεκέμβρη του 1916 Άπαντα, τομ. 30, σελ. 262
ΚΑΙ
"Η "υπεράσπιση της πατρίδας" από μέρους της εθνικά καταπιεζόμενης χώρας ενάντια στην καταπιέζουσα δεν είναι απάτη και οι σοσιαλιστές δεν είναι διόλου ενάντια στην "υπεράσπιση της πατρίδας" σ' ένα τέτοιο πόλεμο. Η αυτοδιάθεση των εθνών είναι το ίδιο με τον αγώνα για πλήρη εθνική απελευθέρωση, για πλήρη ανεξαρτησία, ενάντια στην προσάρτηση και οι σοσιαλιστές δεν μπορούν να παραιτηθούν από ένα τέτοιο αγώνα -όποια μορφή κι αν πάρει μέχρι την εξέγερση ή τον πόλεμο- χωρίς να πάψουν να είναι σοσιαλιστές". Λένιν: "Σχετικά με τη Γελοιογραφία του Μαρξισμού και τον "Ιμπεριαλιστικό Οικονομισμό"" Γράφτηκε Αύγουστο-Οκτώβρη του 1916 Εκδόσεις ΠΡΟΓΚΡΕΣ, σελ. 11-12
KAI
"Εμείς δεν είμαστε καθόλου ενάντια στην υπεράσπιση της πατρίδας γενικά. Πουθενά, σε καμία απόφαση (και σε κανένα άρθρο δικό μου) δεν θα βρείτε την ανοησία αυτή. Είμαστε ενάντια στην υπεράσπιση της πατρίδας και της άμυνας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο του 1914-16 και σε άλλους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, που είναι τυπικοί για την ιμπεριαλιστική εποχή. Στην ιμπεριαλιστική όμως εποχή μπορούν να υπάρξουν και δίκαιοι, αμυντικοί, επαναστατικοί πόλεμοι. Συγκεκριμένα: 1) εθνικοί, 2) εμφύλιοι, 3)Σοσιαλιστικοί"
Λένιν, Άπαντα τμ 49 σελ. 288

Παρακάτω βέβαια ο Στίνας αυτοαναιρείται λέγοντας:

"Η επαναστατική αριστερά υποστήριζε ότι ιμπεριαλισμός είναι μια ιστορική φάση της καπιταλιστικής κοινωνίας και συνεπώς η πάλη εναντίον του ιμπεριαλισμού είναι αυτή η ίδια η πάλη για την επαναστατική ανατροπή του καπιταλισμού."

Όντως, γι' αυτό η πάλη του ΕΑΜ ήταν αντιιμπεριαλιστική, ενάντια στην ιμπεριαλιστική Γερμανία. Εκτός αν, επαναλαμβάνω, η ελληνική αστική τάξη ήταν ιμπεριαλιστική ή αν έπρεπε να πολεμήσουμε τη γερμανία… με το να συμφιλιωθούμε μαζί της! Άλλωστε η αντίσταση ήταν αδύνατη!
Μέσα στη γενική του σύγχυση συνεχίζει:

"Αυτή την εποχή και πολλά χρόνια κατόπιν, η λέξη πατριώτης εσήμαινε στο εργατικό κίνημα, προδότης τον σοσιαλισμού, λακές και πράκτορας τον ιμπεριαλισμού." !!!

ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ

Για τη στάση του ΚΚΕ πριν τον πόλεμο λέει:

"Αυτά μέχρι τον Αύγουστο του 1939, μέχρι δηλαδή το Σύμφωνο Στάλιν-Χίτλερ. Τώρα μ' αυτό το σύμφωνο τα πάντα αλλάζουν. Το ΚΚΕ δηλώνει δημόσια ότι έκανε λάθος και ότι δεν ήταν σωστές οι προηγούμενες εκτιμήσεις του και η προηγουμένη πολιτική του. Η Γαλλία και η Αγγλία δεν είναι δημοκρατικά και φιλειρηνικά έθνη, αλλά ιμπεριαλιστικές αυτοκρατορίες που καταπιέζουν έθνη και λαοΰς. Δεν είναι οι γερμανοί και ιταλοί φασίστες που προκαλούν και επιδιώκουν τον πόλεμο, αλλά οι Αγγλογάλλοι ιμπεριαλιστές. Ο Μεταξάς δεν είναι πουλημένος στους Γερμανούς, αλλά στους Αγγλογάλλους και σ' αυτούς ξεπουλάει τη χώρα"

Τη διόρθωση της θέσης του ΚΚΕ ότι ο Μεταξάς είναι στο γερμανικό μπλοκ συμφερόντων με την ορθότερη ότι είναι στο Αγγλικό, ο Στίνας προσπαθεί να την υποστηρίξει με ταχυδακτυλουργίες, αποδίδοντάς τη στο σύμφωνο ΕΣΣΔ-Γερμανίας. Φυσικά αυτός ο ισχυρισμός ανατρέπεται από τα γεγονότα, διότι πώς εξηγείται έτσι το ότι το ΚΚΕ κήρυξε αμέσως την αντίσταση στους γερμανοϊταλούς εισβολείς; Στράφηκε ενάντια στους… συμμάχους του; Το ότι ο Μεταξάς έκανε προκλητικές τυχοδιωκτικές κινήσεις ήταν προφανώς γεγονός, εκτός κι αν το αρνείται κι αυτό κανείς. Στη συνέχεια για να στηρίξει τον ισχυρισμό του λέει ότι το ΚΚΕ ήταν…

"…ενθουσιώδεις υπερασπιστές των αδικημένων από τη μοιρασιά της λείας στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο Ιταλίας και Γερμανίας" !!!

Φυσικά κι εδώ δεν αναφέρει ούτε μια πηγή όπου το ΚΚΕ να λέει κάτι τέτοιο, διότι τέτοια πηγή απλά δεν υπάρχει, πλην από… τους ισχυρισμούς του. Στη συνέχεια αναφέρεται σε ένα απόσπασμα του ΚΚΕ και σχολιάζει:

""...Εμείς οι κομμουνιστές, ξεχνώντας το παρελθόν, παίρνουμε τη θέση μας στην πρώτη γραμμή του πυρός κάτω από τις διαταγές σας για τη συντριβή του φασιστικού επιδρομέα και την υπεράσπιση της ακεραιότητας και ανεξαρτησίας της χώρας μας...".
Αυτός ο εθνικισμός, αυτή η καλλιέργεια του μίσους κυριαρχεί σ' όλα τα κείμενα, προκηρύξεις, διακηρύξεις, μπροσούρες, εφημερίδες, λόγους. Αυτή η γλώσσα είναι κάτι άλλο και από την σοσιαλπατριωτική γλώσσα του 1914. Η σωβινιστική γλώσσα του ΚΚΕ μοιάζει με τη γλώσσα του Γκαίμπελς περισσότερο παρά του Σάϊντεμαν και του Νόσκε."

Ενώ πριν κατηγορούσε το ΚΚΕ ως υποστηρικτές του άξονα, τώρα το κατηγορεί ως εθνικιστικό επειδή κηρύσσει την αντίσταση σε αυτόν! Τι υποστηρίζει όμως για την έναρξη της κατοχής;
Παρόλο που θεωρεί το ΕΑΜ εθνικιστικό, όμως, δεν παύει να αυτοαναιρείται συνεχώς, καθώς παρακάτω λέει για τη μετέπειτα συμμετοχή στην κυβέρνηση:

"Ο αριθμός των υπουργών από κάθε κόμμα στην κυβέρνηση υπολογίζεται επί της βάση της εκλογικής τους δύναμης στις εκλογές του 1936, πριν από τη δικτατορία του Μεταξά. Σαν να μην είχε γίνει καμιά αλλαγή στη συνείδηση των μαζών σ' αυτά τα φοβερά χρόνια της δικτατορίας, του πολέμου και της κατοχής."

Ποια αλλαγή στη συνείδηση των μαζών θεωρεί ο Στίνας ότι έγινε; Προς το… εθνικιστικότερον;

ΟΙ ΚΑΤΟΧΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ… ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΕΣ ΤΟΥ ΕΑΜ

"Στη ζωή του πληθυσμού των κατεχόμενων χωρών έχει επέλθει μια πολύ σημαντική αλλαγή. Όσα και να λένε οι δήθεν πατριώτες, ο πληθυσμός δέχτηκε με ανακούφιση το σταμάτημα του πολέμου στην περιοχή του. Δεν διεξάγονται πλέον μάχες σ' αυτήν, δεν κινδυνεύει να πολτοποιηθεί από τα τανκς, τις οβίδες του πυροβολικού, τις βόμβες των αεροπλάνων, τις επιθέσεις και αντεπιθέσεις, τις προελάσεις και υποχωρήσεις, δεν είναι αναγκασμένος να τρέχει διαρκώς έξαλλος για ένα οποιοδήποτε καταφύγιο γι' αυτόν και τα παιδιά του. Υπάρχουν βέβαια οι στερήσεις, η αγωνία για την επιβίωση, η βία και οι κατασχέσεις σπιτιών ή τροφίμων από τους κατακτητές, αλλά μπορεί να πάρει μια ανάσα, μπορεί να σκεφτεί. Να σκεφτεί έξω από την τεχνητή ατμόσφαιρα που δημιουργούσε η προπαγάνδα, οι παρελάσεις, οι μουσικές."

Ώστε ανακούφιση ήταν η συνθηκολόγηση. Ανακούφιση ήταν το σταμάτημα του πολέμου και η έναρξη της ναζιστικής κατοχής. Όσο για την πείνα και το λιμό "υπήρχαν βέβαια", αλλά… πήραμε ανάσα! Οι εκατοντάδες χιλιάδες νεκροί της πείνας δεν πήραν όμως καμία ανάσα… Στη συνέχεια

"Μια οικειότητα ανάμεσα στον πληθυσμό και τους στρατιώτες της κατοχής θα ήταν φυσική και αναπόφευκτη και οπωσδήποτε θα δημιουργούνταν. Η οικειότης θα οδηγούσε σε φιλικές σχέσεις και σε συζητήσεις και οι συζητήσεις μέσα στον πόλεμο δεν θα είχαν άλλο αντικείμενο από τον πόλεμο."

Μάλιστα. Μέσα στις πιο σκληρές συνθήκες της ναζιστικής κατοχής, οι στρατιώτες του πιο σκληρού και απάνθρωπου μιλιταριστικού μηχανισμού που δημιούργησε η ανθρωπότητα θα συζητούσαν ξέγνοιαστα με τον κατακτημένο λαό για τον πόλεμο. Ε, η φαιδρότητα έχει και τα όριά της. Όμως οι κήρυκες της συμφιλίωσης με τα SS μάλλον τα ξεπέρασαν! Η συνέχεια όμως είναι ακόμα πιο εντυπωσιακή και αν δεν ξέραμε από πού προέρχεται θα λέγαμε ότι είναι ύμνος στον στρατό κατοχής:

"Η συμπεριφορά των γερμανών και ιταλών στρατιωτών στους πολιτικούς κρατούμενους ήταν απείρως πιο ανθρώπινη από των ελλήνων δεσμοφυλάκων και χωροφυλάκων. Χίλια παραδείγματα θα μπορούσαμε να φέρουμε. Θα αρκεστούμε σ' αυτό. Όταν οι Γερμανοί κατέλαβαν την Γαύδο, βρήκαν εκεί πάνω από 100 πολιτικούς εξόριστους (σταλινικούς, τροτσκιστές, αρχειομαρξιστές). Όταν πληροφορήθηκαν ότι και οι εξόριστοι και οι κάτοικοι του νησιού πεινάνε γιατί το ίδιο το νησί δεν παράγει λάδι, ρύζι, ζάχαρη, ο γερμανός διοικητής μοίρασε τα τρόφιμα στους εξόριστους και στους κατοίκους του νησιού ανάλογα με τις ανάγκες τους."
!!!!!!!!!!!!!

Προκειμένου να δικαιολογηθεί η… "διεθνιστική" γραμμή της συνεργασίας με τον κατακτητή, ωραιοποιείται η συμπεριφορά των γερμανών, και μάλιστα όχι μόνο των απλών στρατιωτών, αλλά και των διοικητών!!! Φυσικά σ' αυτή την εγκάρδια και τρυφερή σχέση μπήκαν ανάμεσα οι… αδίστακτοι ΕΑΜίτες:

"Όλη η πολιτική και η πολεμική δραστηριότητα του ΕΑΜ εναντίον των αρχών κατοχής δεν είχε άλλο λογικό σκοπό απ' αυτόν: να εμποδίσει την οικειότητα, τη φιλική επαφή, την ανθρώπινη σχέση ανάμεσα στον πληθυσμό και στους ιταλούς και γερμανούς στρατιώτες" !!!

Και μάλλον το δόλιο ΕΑΜ "ανάγκαζε" τους κατά τα άλλα… φιλικούς γερμανούς σε αντίποινα:

"Και σε κάθε μία απ' αυτές οι Γερμανοί απαντούσαν με όμοια με τα παραπάνω αντίποινα. Η χώρα ρήμαζε, τα χωριά καίγονταν, χιλιάδες ξεσπιτώνονταν, ο αριθμός των σφαζομένων ομήρων μεγάλωνε. Ο τρόμος και η παραφροσύνη βασίλευαν στη χώρα. Αλλά στην "Ελεύθερη Ελλάδα" πανηγύριζαν. Εκείνο που επεδίωκαν, εκείνο για το οποίο δημιουργήθηκε η "εθνική αντίσταση" γινόταν και είχε πλήρη επιτυχία" Και συνεχίζει:

"Υπήρχαν στη χώρα περιοχές που δεν γνώρισαν αυτήν την κτηνωδία των αρχών κατοχής, με τη μορφή σφαγών, μαζικών εκτελέσεων, εμπρησμών χωριών; Ασφαλώς υπήρχαν. Εκεί που δεν υπήρχαν αντάρτες" !!!

Στο παραπάνω απόσπασμα φαίνεται ξεκάθαρα η ιδέα ότι οι Γερμανοί από μόνοι τους δεν είχαν… κακές διαθέσεις, και γι' αυτό εκεί που δεν υπήρχαν αντάρτες δεν προκαλούσαν! Και συνεχίζει κυνικότερα:

"Μια απ' αυτές ήταν η Κέρκυρα. Και έχει σημασία να το αναφέρουμε. Όταν μετά τη συνθηκολόγηση του Μπαντόλιο, οι Γερμανοί έδιωξαν τους Ιταλούς και κατέλαβαν την Κέρκυρα, είπαν στον πληθυσμό: Μπορείτε να κάνετε ότι νομίζετε για την επιβίωση σας, αλλά μην πειράξετε το στρατό μας και τις εγκαταστάσεις του. Δεν τις πείραξαν και δεν πείραξαν και αυτοί κανέναν" !!!

Εδώ η υποταγή στους ναζί θεωρητικοποιείται και προβάλλεται ως ιδανικό! Βέβαια πιο κάτω ο Στίνας αυτοαναιρείται, αφού χωρίς να αναφέρεται καθόλου στην αντίσταση αναφέρει για τους γερμανούς, δίνοντας φυσικά την πραγματική διάσταση της κατοχής:

"Συλλήψεις γίνονται από τη Γκεστάπο, πάντα με την πρόθυμη συμμετοχή της Ελληνικής αστυνομίας και του πλήθους των καταδοτών. Τα γερμανικά στρατοδικεία καταδικάζουν, πολλές φορές με ανύπαρκτα δικαιολογητικά, σε θάνατο. Μπλόκα συχνά, τις περισσότερες φορές μόνο από την Ελληνική αστυνομία. Βασανιστήρια στα κρατητήρια της Μέρλιν. Πολλές περιπτώσεις ανδρών και γυναικών που παρά τα βασανιστήρια αρνήθηκαν να μιλήσουν για αυτά που ήθελαν να μάθουν οι Γερμανοί και προτίμησαν να πεθάνουν. Οι περισσότεροι απ' αυτούς είναι άγνωστοι".

ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ

Και φτάνουμε στα Δεκεμβριανά:

"Αγωνιστές γνωστούς, αφοσιωμένους με όλη τους την ψυχή στο απελευθερωτικό κίνημα των εργαζομένων, δοκιμασμένους από χρόνια φυλακή, εξορία και βασανιστήρια, τους έσφαζαν τους έκοβαν το λαιμό ή τους κάνανε λυώμα το κεφάλι με ρόπαλα."

Για τις υποτιθέμενες "σφαγές υπό των ελασιτών" έχουμε ξανακούσει αλλά από εντελώς διαφορετικές πηγές. Εδώ αναπαράγονται επάνω στους… πραγματικούς επαναστάτες! Στη συνέχεια, όμως, χωρίς να κρύβεται καθόλου δε διστάζει να δανειστεί τα "στοιχεία" του από το προπαγανδιστικό οπλοστάσιο του μοναρχοφασισμού:

"Στους ομαδικούς τάφους που άνοιξαν στο Περιστέρι, μπροστά στην αντιπροσωπεία των αγγλικών εργατικών συνδικάτων όλα τα πτώματα φορούσαν μπαλωμένα κουρέλια και τα χέρια τους ήταν χέρια εργατών. Τα αγγλικά συνδικάτα και το αγγλικό εργατικό κόμμα είχαν τότε ζωηρά διαμαρτυρηθεί για την επέμβαση των Άγγλων στην Ελλάδα, εναντίον μιας δημοκρατικής αντιστασιακής οργάνωσης. Ο Τσώρτσιλ τους πρότεινε να εκλέξουν μια επιτροπή και να την στείλουν στην Ελλάδα για να γνωρίσει από κοντά αυτήν τη "δημοκρατική αντιστασιακή οργάνωση". Αυτοί ήρθαν και είδαν."
"Χιλιάδες αθώοι ανύποπτοι άνθρωποι σφαγιάσθηκαν δίχως να ξέρουν γιατί, ούτε αυτοί ούτε εκείνοι που εν ψυχρώ τους εκτελούσαν."

Φυσικά δε μας λέει ποιοι ακριβώς άνοιξαν τους τάφους στο Περιστέρι (δηλαδή οι μοναρχοφασίστες υπό των άγγλων), ποιοι δημιούργησαν όλα αυτά τα πτώματα, παρουσιάζοντας τα πτώματα των αγγλικών βομβαρδισμών ως "σφαγιασθέντες υπό των ελασιτών". Όσο για την πλήρη ευθυγράμμιση με την προπαγανδιστική πολιτική του Τσώρτσιλ, η οποία ενστερνίζεται πλήρως τι να πούμε. Θα παραπέμψω μόνο τον αναγνώστη στην εαμική μπροσούρα "Το ελληνικό Κατύν" που αποκαλύπτει όλο το μέγεθος του εγκλήματος. Μάλιστα το "έγκλημα αυτό θεωρητικοποιείται και αποδίδεται στην ιδεολογική ταυτότητα των δραστών:

"Αυτό ήταν ένα έγκλημα και μια ατιμία που δεν έχουν το προηγούμενο τους. Μόνον οι σταλινικοί θα μπορούσαν να το κάνουν και κανείς άλλος." !!!

Πώς εξηγείται τώρα η ήττα του ΕΑΜ;

"Οι ανώτεροι τους ορθά κοφτά τους είπαν ότι στη μοιρασιά που έγινε η Ελλάδα έπεσε στο μερτικό της Αγγλίας, ότι η Αγγλία είναι αποφασισμένη να την κρατήσει, ότι εάν το ΚΚΕ δεν υποχωρήσει θα πρέπει να αποφασίσει έναν πόλεμο με την Αγγλία, αλλά σ' αυτόν τον πόλεμο δεν θα πρέπει να υπολογίζει σε καμιά βοήθεια από τη Ρωσία, τη Βουλγαρία κ.λπ." "Το ΚΚΕ έβλεπε ότι έχανε το παιχνίδι και, ίσως, και την επιρροή του. Παιχνίδι που το πλήρωσαν πολλές χιλιάδες ανθρώπινες ζωές. Ένας πόλεμος με την Αγγλία δεν ήταν εύκολος και δεν ήταν και στο μπόι τους. Αυτοί ήταν ικανοί μόνο να στήνουν παγίδες, να προκαλούν σφαγές και ξεσπιτώματα και να χρησιμοποιούν φονιάδες για να σκοτώνουν τους επαναστάτες."

Το "μοίρασμα του κόσμου" ξανά σε πρώτη μοίρα. Οι λαοί είναι αδύναμοι απέναντι στη βούληση των ισχυρών. Εφόσον το αποφάσισαν η μάχη ήταν χαμμένη. Φυσικά η συμφωνία της Γιάλτας ούτε καν είχε γίνει τότε, αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα. Οι δε ΕΛΑΣίτες δεν ήξεραν τίποτε άλλο από το να σφάζουν. Κι αυτό κάπου το 'χουμε ξανακούσει και σίγουρα όχι από "επαναστατική" πηγή! Αποδοχή και νομιμοποίηση της ήττας μιας και "πόλεμος με την Αγγλία δεν ήταν εύκολος".

"Όταν εξαπολύεται η τελική επίθεση του Σκόμπυ από ξηράς, θαλάσσης και αέρος, ο ΕΛΑΣ καταρρέει και τροχάδην εγκαταλείπει την Αθήνα, τραβώντας μαζί του χιλιάδες ομήρους και μέσα σ' αυτούς πολλούς γέρους, γυναίκες, παιδιά και αρρώστους. Πολλοί πέθαναν από το κρύο του Γενάρη και πολλούς εκτελούσαν στο δρόμο."

Οι ταγματασφαλίτες όμηροι του ΕΛΑΣ ξαναέγιναν "γέροι και γυναικόπαιδα", όπως επί χρόνια τους ήθελε η κυρίαρχη προπαγάνδα κατά τα μεταπολεμικά χρόνια.
Για να εξηγήσει τα δεκεμβριανά ο Στίνας καταφεύγει στον Καστοριάδη, αλλά ο ίδιος ο Καστοριάδης έχει άλλη άποψη: "Σ' αυτό το σημείο δημιουργήθηκε η μόνη πολιτική διαφωνία που είχα στη ζωή μου με τον Σπύρο. Πιθανόν για να σώσει κάτι από το κλασικό σχήμα, πιθανόν διότι πράγματι η κατάσταση για κάποιον που είχε τραφεί μέσα στον μαρξισμό ήταν τερατωδώς ακατανόητη, πιθανόν διότι η κατάσταση ήταν τραγική - να βλέπεις τον κοσμάκη να κατεβαίνει από την Καισαριανή, από το Παγκράτι, να ανεβαίνει απ' το Περιστέρι και να είναι έτοιμος να σκοτωθεί και εσύ να ξέρεις ότι αυτό για το οποίο σκοτώνεται είναι για να εγκαταστήσει εδώ στρατόπεδα συγκεντρώσεως και σταλινική δικτατορία - για κάποιον απ' όλους αυτούς τους λόγους, ίσως για όλους μαζί, μετά από το Δεκέμβρη ο Σπύρος υποστήριξε για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, σ' ένα κείμενο που δεν ξέρω αν σώζεται, ότι επρόκειτο για ένα ιδιόρρυθμο στρατιωτικό κίνημα που απηχούσε πραξικοπηματικές τάσεις των στρατιωτικών στελεχών του ΕΛΑΣ." (Κορνήλιου Καστοριάδη, κείμενο που εκφωνήθηκε στη Νομική Σχολή της Αθήνας στο πολιτικό μνημόσυνο το Μάρτιο του 1989).

Ώστε, λοιπόν, στρατιωτικό πραξικόπημα τα δεκεμβριανά. Κι αυτό το έχουμε ξανακούσει από… άλλες πηγές. Και στο βιβλίο του αναφέρεται σε αυτά λέγοντας: "Θα μιλήσουμε πιο κάτω για την αντίθεση ανάμεσα στα κομμουνιστικά κόμματα και την παραδοσιακή αστική τάξη, για τη διαφορά της κοινωνικής επανάστασης από τα πραξικοπήματα και τις οργανωμένες από το ΚΚ στρατιωτικές επιχειρήσεις."

"Ύστερα η Βάρκιζα. Η αμνήστευση των αρχηγών και η παράδοση χιλιάδων στα κάτεργα και τα εκτελεστικά αποσπάσματα. Πράξη τόσο επαίσχυντη που μόνον οι σταλινικοί θα μπορούσαν να την κάνουν. Αυτή ήταν η εποποιία του μεγάλου Δεκέμβρη και το τέλος της εποποιίας της "Εθνικής Αντίστασης".

Θα περιμέναμε μετά από όλα αυτά ο εν λόγω κύριος να θεωρεί τη βάρκιζα σωτήρια, μιας και μας έσωσε από τη "σταλινική δικτατορία και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης". Ο λαϊκισμός, όμως, δεν έχει όρια. Όσον αφορά τον αγώνα στις πόλεις:

"Θα σταθούμε σε ένα γεγονός, αρκετό αυτό και μόνον για να αποκαλύψει το μύθο και την απάτη.Τον ΕΛΑΣ δεν τον γνωρίσαμε στις πόλεις. Ο χώρος της δραστηριότητας του ήταν τα βουνά. … Στις πόλεις η αντιγερμανική αντίσταση γινόταν από ομάδες οργανωμένες από τους Άγγλους ή αξιωματικούς από τη Μέση Ανατολή και έργο τους ήταν η κατασκοπεία, η εγκατάσταση ασυρμάτων, οι αποστολές στη Μ. Ανατολή, ορισμένα σαμποτάζ, που το σοβαρότερο ήταν η ανατίναξη της ΕΣΠΟ. … Υπήρχε και το εφεδρικό, όπως το αποκαλούσαν, ΕΛΑΣ, που διέθετε μερικά όπλα. Όμως ποτέ δεν επιχείρησε να συγκρουσθεί με το στρατό κατοχής."

Στις πόλεις ο Στίνας ανακαλύπτει μόνο τη σαμποταριστική δράση των Άγγλων. Τα συλλαλητήρια ενάντια στην επιστράτευση, ενάντια στην επέκταση της βουλγάρικης κατοχής με τους δεκάδες νεκρούς κτλ, οι μαχητικές απεργίες δε συνέβησαν ποτέ. Η ένοπλη αντίσταση στις συνοικίες της Αθήνας επίσης. Τα μπλόκα ούτε. Το ότι μήνες ακόμα πριν φύγουν οι Γερμανοί υπήρχαν απελευθερωμένες περιοχές μέσα στην Αθήνα που δεν πατούσαν οι γερμανοί μάλλον δεν το αντιλήφθηκε ο Στίνας. Και συνεχίζει:

"Τα βουνά τότε ήταν το πιο ασφαλές μέρος. Ούτε SS, ούτε Γκεστάπο, ούτε καραμπινερία, ούτε Μέρλιν, ούτε μπουραντάδες, ούτε ασφαλίτες, ούτε τσολιάδες, ούτε μπλόκα, ούτε μασκοφόροι. Εάν τα βουνά, οι "Ελεύθερες περιοχές" κ.λπ. είχαν σημασία για τον πόλεμο από το μέρος της Γερμανίας, αυτή δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα τα είχε καταλάβει. Απόδειξη είναι, οι μεγάλες εκκαθαριστικές επιχειρήσεις το φθινόπωρο του 1943 και 1944. Ξέρουμε ότι όλες αυτές οι μεραρχίες του ΕΛΑΣ όπως και του Ζέρβα διαλύθηκαν και όλο το έδαφος της "Ελεύθερης Ελλάδας" πέρασε στα χέρια των Γερμανών."

Για άλλη μια φορά η παντοδυναμία του κατακτητή και η ματαιότητα της αντίστασης. Το πόσο "πετυχημένες" και εύκολες ήταν οι εκκαθαριστικές επιχειρήσεις για τον κατακτητή αναφέρθηκα παραπάνω.

ΨΕΥΔΟΥΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

"Πάντως λίγοι ή πολλοί, σ' έναν πόλεμο που κράτησε τρία χρόνια, σκοτώθηκαν άνδρες του ΕΛΑΣ. Αλλά, όσο κι αν ψάξεις σε επίσημα κείμενα, σε ιστορίες, σε Αναμνήσεις, σε Απομνημονεύματα κλπ., δεν θα βρεις ούτε έναν νεκρό στραγηγό, συνταγματάρχη, μέραρχο, αρχηγό μεγάλης μονάδας ή κομισάριο αυτής της μονάδας, υπουργό, πολιτικό ηγέτη, κάποιον από την πνευματική αφρόκρεμα που βρισκόταν στα βουνά."

Εδώ, έχουμε να κάνουμε και πάλι με μια ανοιχτή και θρασύτατη διαστρέβλωση και ξαναγράψιμο της ιστορίας. Προφανώς θέλει να μας πει ο Στίνας ότι η ηγεσία του αγώνα ήταν παρτάκηδες που βάζαν τους άλλους να σκοτώνονται. Οι δεκάδες αξιωματικοί του ΕΛΑΣ, τα στελέχη του ΚΚΕ που έπεσαν στα πεδία των μαχών μάλλον πρέπει να τα διαγράψουμε απ' τη μνήμη μας. Ενδεικτικά θα αναφέρω μερικά ονόματα: Χρ. Χωμενίτης, ιδρυτικό στέλεχος του ΕΑΜ και γραμματέας του Σοσιαλιστικού Κόμματος, Κ. Χατζήμαλης, μέλος της Κ.Ε. του ΚΚΕ και γραμματέας της οργάνωσης Θεσσαλονίκης, Β. Κτιστάκης, επίσης μέλος της Κ.Ε. του ΚΚΕ, γραμματέας της επιτροπής περιοχής Κρήτης, η γνωστή Ηλέκτρα κτλ κτλ. Η λίστα φυσικά είναι ατέλειωτη, αναφέρω μόνο ενδεικτικά μερικά προεξέχοντα στελέχη για να φανεί το μέγεθος του ψέμματος.

"Θα το ξαναγράψουμε και θα το ξαναπούμε. Σε έναν πόλεμο που κρατάει τρία χρόνια, κανείς από την πολιτική, στρατιωτική, πνευματική ηγεσία αυτού τον πολέμου, ούτε πιάστηκε ούτε εκτελέσθηκε ούτε σκοτώθηκε στη μάχη, ούτε τραυματίστηκε ούτε πέρασε από τα κρατητήρια της Μέρλιν. Όλοι είναι σώοι και υγιείς, ούτε μία γρατσουνιά στο πρόσωπο τους. Και είναι αυτοί που με πύρινα άρθρα, με απομνημονεύματα και αναμνήσεις προβάλλουν το έργο τους για εθνική εποποιία, Νέο '21 κ.λπ., και διεκδικούν δάφνες, παράσημα, και συντάξεις."
………

ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ

Φτάνουμε στο σήμερα. Και στα εθνικοαπελευθερωτικά του κινήματα.

"Από τα σημερινά δήθεν "Εθνικοαπελευθερωτικά προοδευτικά κινήματα", κανένα δεν είναι προϊόν αυθόρμητης εξέγερσης των καταπιεζόμενων λαών. Κανένα δεν ελέγχεται από το λαό. Είναι κινήματα οργανωμένα από τα πάνω, με ιεραρχική και μιλιταριστική δομή, με την κυβέρνησή τους, τους διπλωμάτες τους, το επιτελείο τους, τους στρατιωτικούς αρχηγούς τους. Ο αγώνας τους είναι μια στρατιωτική επιχείρηση. Και πίσω απ' όλα αυτά πάντα η KGB ή η CIA, και αυτές είναι που οπλίζουν και τα πλαισιώνουν με ειδικούς στρατιωτικούς συμβούλους. Ποιος μπορεί να ξεχάσει το Βιετνάμ;" "Και τι είναι το Βιετνάμ από τότε που έγινε ανεξάρτητο κράτος; Μια μονοκομματική δικτατορία Ρωσικού τύπου και μια μεγάλη για την περιοχή της στρατιωτική δύναμη"

Προϊόν της KGB και τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα. Ο αγώνας του βιετναμέζικου λαού ανούσιος. Αντίθετα:

"Οι μόνες γνήσιες αυθόρμητες πραγματικές λαϊκές εξεγέρσεις μετά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο είναι αυτές που έγιναν στις "Σοσιαλιστικές" χώρες: στην Ανατολική Γερμανία το 1953, στην Ουγγαρία το 1956, στην Πολωνία το 1956 και πολλές φορές κατόπιν μέχρι σήμερα." !!!

Όλες οι άλλες εξεγέρσεις και επαναστάσεις δεν ήταν "γνήσιες", αλλά, ως γνωστόν, δάκτυλος της Μόσχας!